"Şimdi okunmuş kitapları yeniden okuyorum. Şimdi bildik müzikleri yeniden dinliyorum. Yenmiş yemekleri yeniden yiyorum. Sevip yitirdiklerimi yeniden seviyorum. Şimdi uykusuzluğumu yeniden uyuyorum. Şimdi açlığımda yeniden acıkıyorum. Şimdi gittiğim kentlere yeniden gidiyorum. Şimdi havada uçuyor, raylarda, su yüzeylerinde, yaşama ve ölüme karşı duyduğum aynı umursamazlıkla dolaşıyorum. Tartışmaları biliyorum. Duyguları. Korkuları. Sözcükleri. Her dili anlıyorum. Anlıyor ama kavrayamıyorum." Şu kadının her cümlesi yemin ediyoruk bak altın uçlu ok gibi. Her kitabının sonunda aynı duyguları yaşıyorum. Kalp atışım hızlanıyor, beynimde filler tepiniyor böyle bir melankoli bi hayattan zevk alamama durumu. İşte bu kadar içime işliyorsa bu kadın bu işi biliyor. ''kalanlar'' çok değişik bi kitap diyorum ya bu kitaptan kendimize dair birşeyler çıkarıp anlam yükleyebiliyorsak hepimizin tahtaları sıyrık, hepimiz berbat öğretmenlerle rezalet bir çocukluk geçirdik.
What do You think about Kalanlar (2000)?
Diyecek çok söz yok.diğer kitapları gibi ondan kalanlar da iç acıtıcı.
—Danni
