15 yaşındaki bir erkek çocuğun 7 senedir çekdiği diziyle ilgili hastalığına direnmesi,çektiği acı konu alınıyor.Nüzhetle,paşayla yaşadıkları olaylar anlatılıyor.Kitabın sonunda çocuğun bacağı kurtulur.Nüzhetle Dr. Ragıp evlenme arifesinde olması da dikkat çeker.Etkiliyici betimlemelerle çocuğun hali çok iyi anlatılmıştır.Kısa sürede bitecek bir kitap...Kitaptan hoşuma gidenler'Yatağımın harareti,ümitten,aşktan ve tembellikten mürekkeplenmiş gibi vücudumu çekiyor...''Hep samt ü raşe saklı bu vadi-i muzlimin, Her hatvesinde şüpheli bir hufre,bir kemin, Hep samt ü raşe...Kaynaşıyor canlı gölgeler, Bir mahşer-i cünun gibi pürcuş u bihaber.' Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'nu eskiden okumuştum ama şu andaki duyguları sanırım bana hissettirmemişti. Kısa, öz ve güzel bir kitap olarak nitelendirebiliyorum. Son zamanlarda okuduğum insan düşüncelerini anlatan en derin kitaplardan birisi oldu. İçinde çok güzel tanımlamalar bulunmakta ve özellikle başkarakterin çıkmazlarını ve ruh halini çok yakından hissedebiliyorsunuz.
What do You think about Dokuzuncu Hariciye Koğuşu (1937)?
söz söylemeye gerek var mı ki bu kitap hakkında?
—ashante