The first essay on David Foster Wallace and his suicide is the strongest in the book. It's poignant, engaging, and honest. It hooked me instantly.The problem is that the rest of the collection don't surpass, or even meet, this high bar. The interview with New York State comes closest and was genuinely enjoyable, but between those pieces, there are several long musings about birds, several book reviews, and other things.Enjoyable, but not exceptional. Tussendoortjes. Ik ken het wel. Je hebt bijna tien jaar nodig om een boek te schrijven dat min of meer een vorig succes evenaart, maar je hebt wel een hoop lezers zoet en een horde uitgevers tevreden te houden. Dus raap je wat bijeen, schrijfsels die wellicht nooit geschreven waren om gepubliceerd te worden, waarvan je misschien niet eens meer wist dat je ze ooit had geschreven. Zoethoudertjes. Als het maar smaakt. Een essaybundel hoeft geen consistent onderwerp te hebben, maar vraagt toch om enige samenhang. De smaken moeten combineerbaar blijken. En meer nog, ze moeten je wakker houden - je grabbelt naar een tussendoortje om energie op te doen, en niet om halfweg het geknabbel in slaap te vallen, aan klef- en meligheid ten onder te gaan, maar om de dingen vanuit een nieuw perspectief te zien. Het opstootje van suikers wanneer de schrijver kritisch uit de hoek lijkt te komen is snel uitgewerkt wanneer hij nieuwe smaak noch textuur aan het aloude recept blijkt toe te voegen.Ik blijf soms liever op m'n honger zitten (verschillende teksten in de bundel heb ik niet uitgelezen), dan ga ik wel een aantal jaren iemand anders lezen (een enkel essay boeide me wel, maar konden het kleffe zoet van een verplicht tussendoortje best missen).
What do You think about Farther Away (2012)?
Bleech and that's the nicest thing I have to say. If I could give this negative stars, I would.
—teresa
I often prefer his non-fiction to his fiction. This is a good example of the former.
—Livie
SOME of this is magic. But it made me wonder, Why only some?
—Jeannie
Some good stuff here, but this isn't The Discomfort Zone.
—Abbybot
