“ Kış günü sokağa atılmış üç günlük bir kedi yavrusu gibi kendimi zavallı hissediyorum.Odamdaki duvarlar birdenbire büyüyüveriyor.Pencerelerin dışındaki şehir ve hayat bir anda,insanı içinde boğacak kadar kudretli ve geniş oluyor.Zannediyorum ki,tasavvuru bile baş döndüren bir süratle hiç durmadan koşup giden bu hayat ve bir avuç toprağının bile doğru dürüst esrarına varamadığımız bu karmakarışık dünya beni bir buğday tanesi,bir karınca gibi ezip geçiverecek...Böylece acz içindeyken odamda herşey bana küçüklüğümü ve zavalılığımı haykırıyor.Sokağa fırlıyorum.Bir tek yakın çehre görsem de yanında yürüsem,hiç ses çıkarmadan yürüsem diyorum.Halbuki ara sıra karşılaştığım ahbapları görmemezliğe geliyorum.Hiçbiri bana bu anda yardıma çağrılacak kadar yakın görünmüyor.Bilmem beni anlıyor musunuz ?Dün size bir sürü şeyler söyledim.Onların manasına bakmayınız.İçimde senelerin biriktirdiğini boşaltmak istemiştim.Siz bana şimdi bahsettiğim bu yakın çehre gibi göründünüz.Vapurda sizi görür görmez:İşte,dört tarafa koşup aradığın yanına sokulup sessizce yürümek istediğin,işte,hayatın müddetince istediğin insan!dedim.Katiyen yanılmadım.Yanılmış olsam şimdi yanımda bulunmazdınız.Sizin rast gelen delikanlıyla deniz kenarında gezmeye gidecek bir insan olmadığınızı anlamak için zeki olmaya lüzum yok...Buna rağmen,bakınız,yan yana oturuyoruz."Kitabı bitirmem uzun zaman aldı her cümleyi birkaç defa okudum.Düşündüm ve o kadar çok şey hissettim ki...Demek bize ait olduğunu sandıklarımız başkalarına da ait olabiliyordu. " Bizi hataya sürükleyen, müşkül duruma düşüren, farketmeden ruhumuzu ele geçiren şey İçimizdeki Şeytan'mı ? "Müthiş bir karakter yaratmış yine Sabahattin Ali. Ömer adında tezatlıklar abidesi olan. Kitabı okurken belli bir süre 'Kuyucaklı Yusuf' tadı aldım nedensizce. Yine müthiş karakter tahlilleri, acılar, hüzünler... Sabahattin Ali yine yürek burkuyor Yusuf ve Raif kadar olmasada...Kitabı okumadan evvel hakkında yazılan çizilen birkaç şeyi okudum. Genel olarak 'ülkücü' kesime yöneltilen eleştirilerden bahsediliyordu. Kitabın ön sözünde Selim İleri bunun tam manası ile böyle olmadığını belirtmiş olsa da ben de bu eleştirileri hissettiğimi söylemeliyim. Ama bunlar bu güzel kitabın önüne geçemez, geçmemeli. Kitabın karakteri göz ardı edilmemeli. Bir arkadaşım söylemişti "Fikirler, karakterlerin önüne geçmemeli" diye. Bu kitap içinde öyle olmalıdır.Şunu da farkettim ki sosyal medya denen mecralarda dolaşan Sabahattin Ali sözleri, cümleleri, paragraflarının çoğu bu kitaba ait. Gerçekten harikulade cümleler var !Sabahattin Ali'nin üç romanını da okudum. En hüzünlendiğim Kuyucaklı Yusuf'tu. En romantik olanı ise Kürk Mantolu Madonna idi. İçimizdeki Şeytan ise en farklı olanıydı.Velhasıl kelam artık aşinası olduğum Sabahattin Ali üslubundan bir kitap daha bitti. Daha da bitirmek ümidi ile.Kesinlikle okuyunuz efendim. :)
What do You think about İçimizdeki Şeytan (1940)?
madonna kadar sürüklemese de meraklısı keyifle okuyabilir.
—tuwek
sonuyla bir nebze kurtardı, yoksa epey klişeydi kitap boyu.
—herlove
İçimizde şeytan yok. Hepsi kendi acizliğimizden.
—Debeloguzi
