Na de bekende kaskrakers (Ik haal je op, ... ik ben niet bang, Zo God het wil...), valt deze Ammaniti een beetje tegen... De stijl is zoals steeds wel wervelend en levendig. Het verhaal is echter zeer barok en overladen van personages en situaties, de ene al burlesker dan de andere... Fantasie is hier natuurlijk zeer toonaangevend en wie hier een geloofwaardig verhaal verwacht, komt bedrogen uit. De intentie om een satire te schrijven over de kloof tussen de gewone mens of "sukkel" (de "satanisten" in het verhaal) en de high-society van Italië is niet helemaal geslaagd omdat het verhaal zoveel kronkels heeft dat je daar als lezer helemaal geen aandacht voor hebt. Ook verdrink je hier letterlijk in het groot aantal personages - ook zeer bijkomstige figuren - zodat de hoofdpersonages, de schrijver Fabrizio en de satanist "Mantos", te archetypisch worden en minder mensen van vlees en bloed (in tegenstelling tot andere romans van Ammaniti). Een geestige roman om te lezen, maar een beetje overdonderend en te druk beladen... Ammaniti schrijft zoals Italianen spreken, met veel beelden en ik kon het wel appreciëren. De personages worden er heel kleurrijk door. In dit boek zijn er slechts 2 verhaallijnen, die van Mantos en van Ciba. De twee hebben niks met elkaar te maken, zou je zeggen, maar je weet gewoon verder in het boek smelten die lijnen op de één of andere manier samen. En dat is op het feest waarvan sprake in de titel.
What do You think about Laat Het Feest Beginnen! (2009)?
mi aspettavo qualcosa di più, un po' troppa carne al fuoco e la storia diventa prevedibile.
—Lindsey
Hilarious! I was laughing out loud..Need to watch the great beauty again
—Mai
