Weer een goed boek over de waanzin van oorlog. De zoektocht van en naar Sampo Karjalainen. Fin, gevonden in Triëst. Gewoon lezen dit boek, ik ga niks verklappen. Waar dit boek in de kantlijn antwoorden op geeft is de Finse geschiedenis van de vorige eeuw. Ooit kreeg ik de oude Phillips Record Atlas van mijn wijlen grootvader, die bevat een paar schatten, een ervan is de kaart van Finland, waar de frontlijn van 1939 door hem is ingetekend aan de hand van radio en krantenberichten, die er zijn bijgevoegd en bewaard zijn.Waar ik dus van wist is die Fins-Russische oorlog van 1939. In feite ook een gevolg van het pact van Brest-Litovsk. Hitler en Stalin verdelen Polen, Stalin overrompeld Oost-Polen, Estland, Letland, Litouwen, en valt Karelië, behorend bij Finland binnen. De winter oorlog heet deze strijd in de sneeuw bij de Finnen. De verhouding 250.000 Russen tegen 20.000 Finnen. Afloop voor de Russen desastreus. De meesten laten het leven door ondervoeding en bevriezing, in zomertenue de sneeuwvelden ingestuurd. Waar kennen we dat van!Wat ik echter niet wist, is dat de Finse burgeroorlog, parallel na de Russische revolutie een aanloop is naar de "Winteroorlog". Finland werd ook verscheurd door Wit en Rood. In Finland winnen de witten.Hoe symbolisch wil je het hebben. De Finnen zoeken voor WWII aansluiting bij de geallieerde landen. Die helpen slechts in woord, niet in daad. De Zweden steunen Finland, en ook Duitsland. Gedurende de gehele Wereldoorlog behouden de Finnen echter hun soevereiniteit. In deze tijd gaat de oorlog met Rusland gewoon door. De continuatie, Stalin kon zijn verlies niet verkroppen en bestookte de Finnen met enige regelmaat.In 1944 culmineren de schermutselingen tot een nieuwe Russische opbouw in Karelië, net boven St. Petersburg, en vallen opnieuw aan met een zelfde getalsverhouding als in '39.De materiële verhouding is echter nog verder in het voordeel van de Russen.Na aanvankelijke successen in het voordeel van het Rode leger, stokt opnieuw de opmars. De Finnen vechten slimmer, hun leger is intelligenter, de commandolijnen binnen het Finse leger zijn bijzonder kort. Er is sprake van een zeer platte organisatie. Zo komen ze tot een aantal lumineuze ideeën om de grootte van de vijand het hoofd te bieden. Wederom vragen ze om geallieerde hulp, ook vragen ze de Duitsers om hulp. De Russische opmars wordt wederom tot staan gebracht. Karelië gaat voor de Finnen verloren. Ze behouden hun souvereiniteit, maar zijn en blijven beducht voor Rusland. Finland is lid van de EU, maar niet van de NATO. Poetin stelde dit jaar nog dat een Fins lidmaatschap van de laatste organisatie geen bevordering van de betrekkingen zou betekenen. Finland is een belangrijke katalysator van de Koude Oorlog geworden, met als bekroning de Helsinki akkoorden. Ondanks het feit dat ze geholpen zijn door het Duitsland van Hitler, kun je de Finnen niet rekenen tot de "As", in het laatste oorlogsjaar volgt de Laplandoorlog, een gevecht tussen het Finse leger en de aanwezig Duitse eenheden. Nog even terug naar het boek van Diego Marani, z'n taal is mooi, op gegeven moment krijgt Sampo les, het Fins zo wordt uitgelegd is een melodie. De taal van Marani is dat ook. 'New Finnish grammar' by Diego Marani is an interesting book and one I found hard to rate and categorise. The writing is sublime, poetic and clever. The premise of the story about a man who loses his identity and struggles to realise who he is and where he fits in the world is similarly brilliant and inventive. That, however, is where my praise ends. I had no affinity or empathy with any of the characters. At some points of the novel I didn't care at all about the main character. This is a shame because I really wanted to like this book and I think it offers so much.I can't help wondering though, whether that is the point; the reader doesn't actually care and loses interest, much as may happen to an individual who has no identity or language and doesn't 'fit' in the world.
What do You think about Nieuwe Finse Grammatica (2013)?
Sounded intriguing, but turned out to be predictable. Didn't stand up to the rave review I read.
—shilpa
Good read...interesting character, settings...with flat out prose, and gloomy scene(s)...
—nancyrnelson
I am embarrassed to say that I was bored to tears by this book. Oh well.
—salles