When I turned to the first page of Saving the World by Julia Alvarez and discovered it was written in present tense, I was very put-off. The old English teacher in me knew I couldn't read a longish book all in present tense, but I don't give up easily, and I'm glad I did not. Ms. Alvarez reeled me in early and kept me with her to the end.I too have a story about an author writing a story buzzing around in my brain deflecting my energies from the final book of a trilogy with which I have grown really bored, so I approached this book with some anticipation, curious as to how Ms. Alvarez would accomplish the task. Alternating chapters and present tense/past tense verb changes helped.Her protagonist, Alma, struggles (notice the present tense) with the realization that everything in her life will now be about loss. She is fifty and sees the future that those of us who have reached the mid-point understand--our loved ones will die, we will lose our abilities,and, though there are still triumphs ahead, the path will inevitably be strewn with loss. It is a form of depression, all who live into those years must walk through. There is no overcoming. Alma understands this and is walking through. Her chapters drift episodically, as her life drifts--a good life with good friends and a sweet husband who loves her. I made my peace with the present tense verb, realizing that Alma is very present tense, the past is finished and the future ominous--she sees trouble coming and expects it in familiar places.Alma's protagonist, Isabel,is an outgrowth of Alma's malaise, a determined young woman, scarred by smallpox, who makes her way heroically through life, as Alma can no longer do. Isabel is who the author wishes she could be, and as Alma's life unravels, her imaginary other sustains her.Chapters alternate between the present with Alma unable to complete a book she has promised her publisher and the historical past with Isabel, the rectoress of an orphanage, shepherding her boys through a long expedition to the New World as they carry the serum for smallpox eradication transmitted from one to another through the voyage. The English teacher relaxes with the familiar narrative past tense of the historical chapters.Both women must confront the concessions that are made to fulfill noble missions, and experience the tensions and disappointment, even tragedy, attendant on living for a Higher Cause. Both women must learn to live with their love for men who care more about saving the world than the women in their lives. What Alma cannot work out in her own life, she works out for Isabel. That's what authors do.Ms. Alvarez pictures for her readers the interior life of a writer. Everything is framed by story, all of life is story. Alma sees her acquaintances as stereotypes--the Activist, the Saintly Friend, the Unbalanced Catalyst. She fears her beloved husband is the Unfaithful Husband. Events play out according to her interior script. There is the Ominous Stranger who may (or may not) have evil designs on his mother. Alma reacts according to her interior script and the reader must decide whether she sets in motion her own tragedies or whether there truly are sinister undertows. Life lived by story is very untidy.In contrast, the story within a story is under control from beginning to end, and readers disturbed by the messy realities of Alma's life will find familiar sailing here. Heroine, conflict, resolution--It's what we want. It's what Alma wants.There is a poignancy here, endings in which both author and her creation move on, one given a satisfactory ending, the other facing loss, but both putting one foot in front of the other, characters now outside their own stories for good or ill.Best for women after 45, or men out to Save the World.~mary
Dit is het derde boek van Alvarez dat ik las. Lang, lang geleden las ik 'In de tijd van de vlinders', later 'In de naam van Salomé' en nu dan 'Een betere wereld'.Alvarez schrijft over sterke vrouwen, die het nodige meemaken in onder druk staande maatschappijen. Verder komt regelmatig het letterlijk leven tussen twee culturen in naar voren. Zo ook in dit boek.Hier draait het om twee vrouwen. Ten eerste een schrijfster, Alma, die op jonge leeftijd de Dominicaanse Republiek ontvluchtte en nu, op 50-jarige leeftijd in een dorp in Vermont leeft. Zo'n dorp waar niets gebeurt, waar iedereen via de achterdeur bij zijn buren naar binnen gaat etc. In die troosteloze omgeving wordt ze geacht hard te werken aan haar nieuwe roman, een Caribische familiekroniek, maar dat wil nog niet zo vlotten. Hierdoor raakt Alma in een depressie. Aan het begin van het boek staat Alma op het punt de hele onderneming maar te laten voor wat het is.Haar Amerikaanse man Richard werkt voor een internationale hulporganisatie en wordt naar de Domincaanse Republiek uitgezonden om daar een 'Ecocentrum' te starten, als zoethoudertje voor de bewoners van het dorp waar een Amerikaanse farmaceut een AIDS-vaccin klinisch test.Tegelijkertijd lezen we een verhaal waar Alma aan werkt, het relaas van Doña Isabel, een Spaanse rectrix van een weeshuis. Zij krijgt in 1803 een afgezant van de Spaanse koning, Don Francisco Balmis, op bezoek die haar meedeelt dat ´haar jongens´ door de koning zijn uitverkoren om het pokkenvaccin, wat in die tijd net ontdekt was, naar de Nieuwe Wereld te brengen. Als levende dragers, wel te verstaan. Isabel laat haar jongens niet alleen en reist met ze mee. Het ve rslag van die reis wordt afwisselend verteld met het verhaal over Alma.Natuurlijk zijn de parallellen tussen beide vrouwen snel te trekken: beiden hebben geen eigen kinderen, maar zorgen voor de kinderen van een ander (Alma voor de zonen van Richard, Isabel voor de weesjongens). Beiden vallen ze voor de gedrevenheid waarmee de mannen in hun leven (Richard en Don Francisco) zich inzetten voor verbetering van de omstandigheden van minder fortuinlijken dan zijzelf.In beide gevallen betreft het een vaccin tegen een tot dan toe nog onbehandelbare, dodelijke, ziekte (pokken, AIDS). In beide gevallen is de ontvangst van deze wereldverbeteraars niet alleen maar met tromgeroffel en gejuich omlijst. Tegenwerking van de onderkoning in Mexico in het geval van Isabel en een gijzelingsactie in het geval van Alma maken de hoofdpersonen in het boek twijfelen aan zichzelf en hun missie.Toch lopen beide verhalen niet geheel synchroon, en dat maakt het einde minder voorspelbaar dan ik vreesde.In het algemeen is het een prettig geschreven boek, al moet ik eerlijk toegeven dat ik de verhaallijn van Isabel interessanter vond dan die van Alma. Kennlijk kan ik me beter identificeren met een vrouw die een hele hoop kinderen om zich heen heeft dan met een vrouw van 50 die aan een depressie lijdt... :-) En ook het Amerikaanse tintje aan het verhaal van Alma en haar man vond ik minder geslaagd dan de meer Caribisch geörienteerde romans die Alvarez eerder afleverde. Ergo, prima leesvoer maar als je moet kiezen uit verschillende boeken van Alvarez, dan zou ik eerder geneigd zijn om 'In de tijd van de vlinders' of 'In de naam van Salomé' aan te raden.Vertaald door Ineke van BronswijkOorspronkelijke titel: Saving the world (2006)
What do You think about Saving The World (2007)?
A story within a story -I found the story of Isabel and Don Francisco transporting the small pox vaccine around the world intriguing. It helped me realize there are so many things we take for granted in our modern world. We don't realize and are unaware of the many people we owe gratitude to that lived in the past whose unselfish actions have created a better place for humanity to exist. It helps that I enjoy historical fiction.While reading, I found myself often frustrated with novelist Alma Huebner and not quite as interested in her story; although, I liked her friends, Helen and Tera. Alma appears to be weak in her trust of her very faithful and loving husband. She did not have a spiritual connection always referring to a creator as "Helen's God."I looked for a parallel between the two stories but could not find any strong ones.Perhaps that will become clearer with subsequent readings.
—V. Fox
This is one of those historical/present parallel stories. The theme of sickness is not one I would've thought you could write a novel over 300 pages about, but Alvarez does it well. Isabel is our historical protagonist, focused on a mission to save the world from smallpox by helping a visionary (aka crazy) man take the vaccine across the world in human carriers. Alma is our present protagonist, an author that is researching and writing Isabel's story. Her husband is trying to save the world from poverty using green energy and AIDS clinics in Alma's home country. But the question in both stories is about the price of saving the world: what "little" (and perhaps more significant) sacrifices do you make in order to save a world that may or may not want the kind of saving that's offered? This question, along with questions of faith and self-examination, "infects" (her words, not mine) Alvarez's novel. Lots of interesting themes and questions that I will keep thinking about for awhile!
—Krystal
I actively decided to stop reading this book, over 3/4 of the way through. Enough was enough. And stopping a book once I've started it is a rare occurrence. I was surprised myself--I loved Alvarez's "In the Time of the Butterflies", but this was nowhere near up to that standard. It was interesting, up to a point--it had to be, to get that far through it. But then, the present-day half of the story just got too ridiculous. I disliked the main character throughout (being what appeared to be a shallowly disguised version of Alvarez herself, what with all the complaints about writer's block and the publishing industry), but her actions during her visit to the Dominican Republic just became unbelievable and outlandish. The 19th century half of the story was certainly the better part of the book, but in the end still not good enough to make me want to keep slogging through the present-day drivel.
—Erin
