1856: Το Αλγέρι βρίσκεται υπό γαλλική κατοχή και υπάρχει ο φόβος της κήρυξης ιερού πολέμου από το ισλάμ, που θα εμποδίσει τα επεκτατικά πλάνα του Γάλλου αυτοκράτορα. Ο συνταγματάρχης Ντενιό πείθει τον αυτοκράτορα και θέτει σε εφαρμογή το σχέδιό του. Φέρνει στο Αλγέρι το διασημότερο ταχυδακτυλουργό, το Λαμπέρ, συνοδευόμενο από τη νεαρή γυναίκα του, Εμελίν, για να κάνει επίδειξη των ικανοτήτων του στους φανατικούς θρησκόληπτους Άραβες. Το σχέδιο περιέχει ουσιαστικά το marketing των επιδείξεων του Λαμπέρ, ως εμπνευσμένων από το Θεό, με σκοπό να επηρεάσουν τους οπαδούς αλλά και τον ίδιο τον Μπου Αζίζ πριν ανακηρυχθεί Μαχντί και δώσει εντολή για ιερό πόλεμο.Όλα πηγαίνουν σύμφωνα με το πλάνο αλλά κανείς δεν έχει υπολογίσει την Εμελίν. Η Εμελίν, που μόλις έχει κατέβει από το συννεφάκι του έρωτα προς το Ντενιό όταν αντιλήφθηκε ότι αυτή και ο άντρας της είναι πιόνια του, παρατηρεί την ιερή προσήλωση των μουσουλμάνων στην πίστη τους και αναπόφευκτα τη συγκρίνει με την εξαϋλωμένη χριστιανική πίστη. Την κρίσιμη ώρα κάνει μια απελπισμένη κίνηση, κινούμενη από τις τύψεις της για το κακό που προκαλεί η Γαλλία προς το Αλγέρι και συναντάται κρυφά με τον Μπου Αζίζ, στον οποίο αποκαλύπτει τα πάντα...Ο Μπου Αζίζ, παρ' όλη την αποκάλυψη της αλήθειας, παραμένει στο ύψος ενός ηγέτη που δε θέλει να αιματοκυλίσει το έθνος του και αποτρέπει τον ιερό πόλεμο. Όλοι μένουν ευχαριστημένοι με το χρέος που έχουν αναλάβει και ο Λαμπέρ αναχωρεί για τη Γαλλία με τη γυναίκα του. Μπορεί το ένα του χέρι να σακατεύτηκε από την απρόσμενη επίθεση ενός νεαρού καδή, αλλά η φήμη του παρέμεινε στα ύψη και η γυναίκα του στο πλευρό του. (Και ο Ντενιό στο Αλγέρι)... Το Αλγέρι ανεξαρτοποιήθηκε το 1962 από τη Γαλλία.
It is 1856 Second Empire France under Napoleon III. A naive French provincial wife, a master illusionist driven by ambition and a skillful diplomat/politician interact with the Muslim tribal chiefs in Algeria. The objective: to convince the Arabs that the master illusionist is more powerful than the tribes' greatest marabout, thus forestalling a jihad and giving the French soldiers time to recuperate from their Crimean victory to exercise the coup de gras that will secure all of Algeria for French commercial interests. Was the magician's mission orchestrated by Colonel Deniau a success? I enjoyed reading about Algeria in this French Colonial period. In light of the recent terrorist attack on foreign oil interests in the desert, learning more about the geography and history of Algeria was interesting. As for the characters, Emmeline, the bourgeois daughter of a French doctor from Rouen, was the most fascinating. Though she was naive to begin, she was a quick learner and adapter. Inthe end her bravery and morality in telling the marabout the truth, saved the French cause. She was the heroine though only she and her husband knew it.
What do You think about The Magician's Wife (1999)?
This was a thoughtful look at a young woman's ideas and feelings as her husband participates in furthering French imperialistic goals in Algeria in the late 1800's. I enjoyed the story and agreed with some of the lessons the young woman learned along the way. It is somewhat disconcerting however to be shown the mind of a woman by a male author and I found it hard to take the author seriously at times. There are far too many stories that unrealistically resolve every problem the characters face. In real life problems remain, but sometimes real-life characters actually grow and see situations somewhat differently because of interesting and life-changing experiences. I think this book is an excellent example of respecting reality and rejecting the Hollywood approach.
—Jeff Anderson
I liked this! It was a light read, but perfect for traveling. Set in 1800s with French characters who voyage to Africa. I liked the exploration of the story's premise - that a European magician was sent to delude African Muslims into thinking that the Europeans had a better relationship with God because of this magic. I liked that the story had enough twists to keep me wondering what was going to happen. There are some good critical point in the book. A decent ending. Glad to have stumbled across this during a trip. I recommend.
—Tracy
I can't take it any more. This is such a disappointment - especially from the other Brian Moores I've read, Black Robe and The Lonely Passion of Judith Hearne, both of which are brilliant. It's amateurishly told with a main character, the titular wife, who is some weird combination of a bored 1950s soap opera housewife and a 14-year-old teen with no self-esteem who cares only for hair, make-up and clothes. And this is supposed to take place in 1856 (post-Revolution) Paris and Algiers? As convincingly rendered as ... oh fuck it, I can't even bother coming up with a simile.
—Jennifer (aka EM)
