Πόσα μυστικά μπορεί να κρύβει ένας πίνακας του Λεονάρντο ντα Βίντσι;Ο συγγραφέας εμπνευσμένος από το Μυστικό Δείπνο πλέκει ένα σενάριο κρυπτογραφίας, δολοφονιών και θρησκευτικού φανατισμού. Πλείστα πρόσωπα της πλοκής υπήρξαν στην ιστορία και άλλα δημιουργήθηκαν στη φαντασία του συγγραφέα. Στο τέλος του βιβλίου παραθέτει σύντομο βιογραφικό για το κάθε πρόσωπο. Η ίντριγκα που αναπτύσσεται δεν είναι τόσο συγκλονιστική όσο θα περίμενε κανείς. Ο ενθουσιασμός μου περιορίζεται στο ότι εστίασα τόσες πολλές φορές στον πίνακα ή σε λεπτομέρειές του, θαυμάζοντάς τον.Ενώ ο Αλέξανδρος ΣΤ' ηγείται της Δυτικής Εκκλησίας το 1492, ερχόμαστε σε επαφή με τον Αδελφό Αγουστίν Λέυρε, ο οποίος ανήκει στο Τάγμα των Δομινικανών και συγκεκριμένα σε μια είδους μυστική αδελφότητα που ασχολείται με την αποκρυπτογράφηση πληροφοριών υπέρ του Πάπα. Ο επικεφαλής Αδελφός Τορριάνι θα τον στείλει σε μια αποστολή στο Μιλάνο. Ένας άγνωστος αποστολέας μηνυμάτων, που ονομάζουν Μάντη Κακών, προβλέπει το θάνατο της Βεατρίκης, συζύγου του Δούκα του Μιλάνου και ενημερώνει για παρεκτροπές που συμβαίνουν στα διακοσμητικά έργα της Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε. Ο Λέυρε αποστέλλεται για να κατασκοπεύσει τα δρώμενα και να βρει την ταυτότητα του Μάντη.Ο Λέυρε θα συναντήσει τον πρόθυμο βιβλιοθηκάριο της Μονής, Αδελφό Αλεσσάντρο. Ο ηγούμενος Βιτσέντσο Μπαντέλλο και ο βοηθός Μπενεντέττο καλούν τον Αγουστίν να λύσει τα κρυμμένα μυστήρια της τοιχογραφίας και σε αντάλλαγμα θα τον βοηθήσουν να λύσει το δικό του αίνιγμα για το Μάντη, όταν αρχίζει μια σειρά από δολοφονίες και εκτοξεύονται κατηγορίες κατά των Καθαρών...(view spoiler)[Ο Λεονάρντο, οπαδός των Καθαρών και του Πλάτωνα, στέλνει ένα μήνυμα με τον πίνακά του που έχει σχέση με τη σειρά που εμφανίζονται οι Απόστολοι και τις ιδιότητες που αποδίδονται σε αυτούς. Τα κείμενα που έδωσε ο Μαρσίλιο Φιτσίνο στο Λεονάρντο, τα κείμενα του Ιωάννη, κάνουν λόγο για 2 εκκλησίες. Επικράτησε η εκκλησία του Πέτρου και όχι της Μαγδαληνής και του Ιωάννη που υποστηρίζουν και οι Καθαροί, διατείνοντας ότι δε χρειαζόμαστε εκπροσώπους για την επικοινωνία μας με το Θείο. Ο Μάντης των Κακών, ο Αδελφός Μπενεντέττο, σκοτώνει τον Αλεσσάντρο, κατηγορεί ευθέως το Λεονάρντο ενώ θανατώνει τον Αδελφό Τζούλιο που έχει πάει να προσκυνήσει τη Μαεστά του Λεονάρδο. Κατά την πορεία του βιβλίου αρκετοί από τους Αδελφούς της Μονής αποκαλύπτονται ως Καθαροί, όπως ο Γερμανός νεωκόρος Γκιμπέρτο που αυτοπυρπολείται για την πίστη του. Ο Λέυρε όχι μόνο θα λύσει όλα τα μυστήρια αλλά θα έρθει σε επαφή με τους Καθαρούς και δε θα τους φέρει μπροστά στην Ιερά Εξέταση. Ο Μπενεντέττο Θα πεθάνει από φυματίωση και ο Λέυρε θα αποσυρθεί σε μια σπηλιά της Αιγύπτου αναζητώντας τα γνωστικά Ευαγγέλια. Θα πεθάνει πριν ανακαλυφθούν το 1525. Τα Ευαγγέλια βρέθηκαν το 1945. (hide spoiler)]
What do You think about The Secret Supper (2007)?
Maybe I just wasn't in the right frame of mind for reading this right now. It seemed contrived, dry as dust, and utterly irrelevant. Set in Milan during the painting of the Last Supper, an Inquisitor has been sent to look for the person sending damning clues that something is being concealed in the mural, and it could crumble Christianity. He settles in among the priests at the monastery and starts detecting. An expert at codes, he must solve the riddle that is the writer's signature so he knows who to approach. DaVinci is portrayed as some kind of evil insane genius (which he may have been). The bodies start piling up, seemingly tied to those who are looking for an obscure book that supposedly holds clues to the abomination being worked into the Last Supper. But, really? You can find hidden messages and meanings in anything, from the phone book to a masterpiece. I didn't really need to read yet another theory about the mystery of the Last Supper or anything related to DaVinci.
—Lori Whitwam
Interesante novela escrita sobre la ultima cena que pintó Leonardo da Vinci en Milán a finales del siglo XV.El libro está escrito en 2.004, un año después del que escribió Dan Braun sobre la ultima cena y la teorica presencia de Maria Magdalena en el cuadro. Parece un libro un tanto oportunista, aunque por la cantidad de referencias que tiene no es facil que se haya escrito en poco tiempo.No está mal el libro pero tampoco es una maravilla. Es entretenido y de alguna manera mantiene el interés durante toda la trama lo cual es muy positivo.
—El Segoviano
After just having read Doblin's Berlin Alexanderplatz, I needed something to cleanse my palate. That said, neither is this book as bad as its detractor's make it out to be nor as brilliant as its fans extol.A bit convoluted, with a nod toward Eco's Name of the Rose, with secrets within secrets, Sierra uses the format of fiction to promote an interesting notion, that da Vinci was a covert Cathar, a member of the heretical group supposedly exterminated by the Church two hundred years earlier, but
—DROPPING OUT
