I had some reservations about the first two volumes of My Struggle but the third one leaves no place for doubts. It is amazing.I guess, the difference between the novels of the cycle has something to do with memories. One writes about childhood in a more romantic key than about the present. The memory of a childhood is prettier than the childhood itself. At the same time, we easily connect our childhood to the one about which we hear or read. No matter how bad it might have been, childhood still has a magical quality of a far-away land, where you won't go back but which stays with you not matter what.In this sense the book is a lot about the author's struggle with his demons born in the period of his childhood. And that's what makes me give it 4 stars instead of 5: sometimes it is too much about accusations and uncontrolled therapeutical-cleansing-through-writing, than about literature. But the novel is still amazing. Even if the characters don't change too much in the course of the novel, it is, after all, exactly how we perceieve those people close by: we attribute roles to them and expect them to act in the attributed frames. In this sense, the author remains true to his method of describing his life, as it is. Zoon is het derde boek uit de serie 'mijn strijd' maar het blijkt dat hij dit boek als eerste geschreven heeft. Ik vond het ook makkelijker te lezen als de andere twee die ik gelezen heb.Het gaat over zijn kinderjaren tot hij ongeveer 13/14 was. Hij is heel erg eerlijk want hij was bepaald geen aardig jongetje, zelf dacht hij altijd dat hij de beste was en dus tegen andere kinderen alles mocht zeggen. Ook huilde hij voortdurend waar hij natuurlijk mee geplaagd werd.Voor zijn vader was hij ontzettend bang, die trouwens in die tijd een verschrikkelijk nare man was en daardoor vergeef je Karl Ove veel. Zijn 4 jaar oudere broer kon veel beter met de situatie omgaan als hij.
What do You think about Zoon (2008)?
I don't believe he really remembers all these things from when he was 8 years old. Liar!
—pchak
It's a shame there are only five stars to give.....
—tommy
