Meine Erwartungen an dieses Buch waren von Anfang an relativ hoch, weil ich bis jetzt nur sehr Gutes über die Autorin gehört habe. Dieses war mein erstes Buch, das ich von ihr gelesen habe.Leider hat es mir gar nicht gefallen. Das ganze Buch war so langweilig und ich habe zwischenzeitlich wirklich darüber nachgedacht, es abzubrechen. Ich habe es dann doch noch beendet, in der Hoffnung, dass es noch besser wird. Das war leider nicht der Fall. Das Ende war meiner Meinung nach ziemlich vorhersehbar. Naar aanleiding van Adriana’s mooie recensie bij CrimeZone heb ik het boek meteen besteld bij de bibliotheek. Ik houd van psychologische thrillers en dit zou er één moeten zijn:Vermoorde onschuld door Joy Fielding (2010)Twee halfbroers, Will en Jeff en de vriend van de oudste broer, Tom gaan een avondje stappen in hun favoriete bar in South Beach, The Wild Zone, waar Jeff ’s vriendin Kristin barkeeper is. Jeff en Tom zijn al heel lang vrienden en hebben ook samen gediend in Afghanistan. Jeff is daar met een medaille uit teruggekomen, terwijl Tom oneervol ontslagen is, omdat hij daar een meisje heeft aangerand. Will is even een tijdje gestopt met zijn studie aan de universiteit van Princeton. Jeff en Tom dagen elkaar uit om als eerste de mysterieuze jonge vrouw te versieren, die helemaal alleen aan een tafeltje zit. Will doet onbedoeld mee. Met de hulp van Kristin is Will de winnaar. Jeff en Tom zijn vol ongeloof, dat het Will is, die gewonnen heeft en niet één van hen. Dan begint de rollercoaster. De weddenschap is gevaarlijk, helemaal als je weet, dat deze vrouw haar eigen agenda heeft. Ze weten niet, dat dit het begin zal worden van een verschrikkelijk avontuur, waar geen ontsnappen meer aan is.De eerste hoofdstukken worden de hoofdkarakters geïntroduceerd: Tom, Jeff en Will. Ze zijn allemaal disfunctioneel op hun eigen manier. Tom geeft iedereen de schuld voor zijn problemen, behalve zichzelf. Jeff kan wel makkelijk een meisje krijgen, maar een meisje houden is een andere zaak als je emotioneel afstand houdt. Will is verlegen en benijdt zijn broer zijn uiterlijk en ook zijn makkelijke manier in het omgaan met vrouwen, terwijl Jeff verbitterd is en juist Will weer benijdt, omdat hij de oogappel van zijn vader en stiefmoeder was. Kortom, haat en nijd alom. Het draait uiteindelijk allemaal om moeders, zegt Jeff ergens in het verhaal. En dat is ook zo, volgens mij. Een goede opvoeding is alles.Elke vrouw in het verhaal is een slachtoffer van een soort misbruik. Kristin is aangerand door de vrienden van haar moeder, toen ze nog heel jong was. Suzy’s echtgenoot slaat haar vaak en vernedert haar en Lainey, de vrouw van Tom, is het zat, dat haar man geen verantwoordelijkheid draagt en het leven van een tiener leidt. Geen wonder, dat elk van deze vrouwen uit hun huidige relatie willen. Je voelt sympathie met die vrouwen. Suzy lijkt het meest kwetsbaar. Met haar donkere haar en blauwe ogen is Suzy niet het onschuldige meisje wat ze lijkt te zijn. Ze is op zoek naar een vent, die lef genoeg heeft om haar gewelddadige echtgenoot een kopje kleiner te maken.Huiselijk geweld staat op de tweede plaats op de lijst van onnatuurlijke sterfgevallen in Nederland. De politie noteert jaarlijks 64.000 incidenten. Mogelijk is dat nog maar een klein deel van het werkelijke aantal. Dat dat in Amerika niet anders is, wordt goed omschreven in deze thriller.Afgunst is één van de hoofdemoties in het boek van Joy Fielding. Bertrand Russell, een Brits filosoof, zei, dat afgunst één van de grootste oorzaken was, dat mensen zich ongelukkig voelen. Het is iets wat op de hele wereld voorkomt, welke cultuur je ook neemt. Het is een ongelukkig aspect van onze menselijke natuur. Niet alleen is de afgunstige persoon ongelukkig, maar wil ook ongeluk brengen aan anderen. De boeken van Joy Fielding hebben allemaal een boodschap. Ze wil schrijven over vrouwen in abnormale, gevaarlijke situaties. “Vrouwen zijn gecompliceerder dan mannen, dus interessanter om over te schrijven,” zegt ze in een interview. Maar de vrouwen, die zij schetst, zijn sterk en weten te overleven. “Ik probeer mijn vrouwelijke lezers bij te brengen dat ze niet alleen moeten vechten in het leven, maar dat ze moeten vechten voor datgene waar ze in geloven, vechten om zichzelf te kunnen zijn, de vrouw die ze zouden kunnen zijn. Ik wil ze leren dat je je leven niet door anderen moet laten dicteren en dat jij als vrouw, als individu, de enige bent die je leven de invulling kan geven die je wilt. Niemand anders kan je daarbij helpen. Je moet op je instincten vertrouwen en niet naar anderen kijken, zeker niet naar de mannen in je leven. Je moet van niemand afhankelijk zijn, alleen van jezelf.”Dit boek pakt vanaf het begin je aandacht en bouwt de spanning helemaal op tot het eind. De karakters lijken echte mensen. Dat je geen sympathie voor ze voelt, doet er niets aan af. Dat er gedurende het verhaal gewonden zullen vallen, is duidelijk, maar je weet alleen nog niet wie en wie dat op zijn geweten heeft. Het is een onverwacht plot, een ware nachtmerrie. Er is een bepaalde griezelige spanning in het verhaal, net een wilde dollemansrit. Het zuiden van Florida was een een jungle. Daarom vind ik de Engelse titel beter: The Wild Zone: betreden op eigen risico.tags: spannend
What do You think about Das Verhängnis (2012)?
Not one of her best. But I won't give up; she's still one of my favorite authors!
—James8652
Couldn't finish it. Thought the writing was terrible.
—Lteur
