Meester in het onbenoemde….In Pettersons tweede (?) roman met de laconieke titel 'Ik vind het best', hanteert hij al met veel vakmanschap de bedrieglijk eenvoudige stijl die hem zo groot maakt. Geen grein sentiment en toch slaagt hij erin je diep te ontroeren of in enkele zinnen een zo raak beeld te schetsen dat het je adem beneemt. Citeren buiten de context heeft geen zin, dat het geheel meer is dan de som der onderdelen is een cliché dat nooit zo waar kan zijn als in een roman van Petterson. Zijn personages zijn zodanig van vlees en bloed, vertwijfeling en hoop, woede en mededogen gemaakt dat ze een diepe herkenning meebrengen - ook al is hun verhaal verre van het jouwe.In 'Ik vind het best' worstelt de jonge Audun met zijn plaats in de wereld, een strijd die niet alleen moeilijk is voor iedere adolescent maar hem des te zwaarder valt omdat hij uit een gebroken gezin komt. Hij houdt zich recht aan vriendschap en literatuur… 'Audun speelt met brille de rol van outsider. Zijn droom is het om schrijver te worden (…). Auduns literaire helden zijn Jack London en Hemingway. Hij zou net zo willen schrijven en precies zo willen leven: rauw en poëtisch tegelijk, met een innige band met de natuur. Wat Audun ook overkomt, hij behoudt een emotieloze koelheid die hem intrigerend maakt. Geleidelijk komt, rond zijn zeventiende, de schrijver in hem naar voren. Zijn levenshouding ‘ik vind het best’ maakt hem onaanraakbaar, maar er is meer: hij vindt zijn toon en stem in een schrijfstijl die ogenschijnlijk koel is aan de oppervlakte maar daaronder een en al lyriek en emotie uitstraalt.' (NRC Handelsblad) Per Petterson writes with great restraint, and always manages to deliver a literary page-turner. This coming-of-age novel follows 17 year old Auden, as he navigates life in 1970s Oslo. Auden, an aspiring writer and avid reader of London and Hemingway, lives with is mother and juggles his aspirations, her needs, and his on and off relationship with his best friend Arvid. Auden's father is an enigmatic figure in their lives; strange, unpredictable and perhaps even dangerous. Auden is secretive to those around him, and yet Petterson delivers the story in such a way that the reader is able to see him almost transparantly. Auden is funny, observant, but still very much a young man fighting to leave his mark at school, and his community. Much different than Petterson's break-out book Out Stealing Horses, but equally as entertaining and well executed.
What do You think about It's Fine By Me (1992)?
Petterson does not disappoint with this book. His books are Spartan but full of meaning.
—capricorn1998
I love Pers Petterson. So looking forward to immersing myself in this.
—Aysha
I could not get into the story and stopped reading it.
—hannah
Spare, but beautiful language. A good story.
—Tanner
