ماجرا مربوط به شهر رم و خانه ای در منطقه مونت فرمو میشهشخصیت اصلی متعلق به لوکرزیاست مادر پنج فرزند که عاشق مردان زیادیه به قول خودش مورد توجه هر مردی قرار بگیره عاشقش میشهو همچنین جوزفه که زمانی به لوکرزیا علاقمند بودهجوزفه تصمیم میگیره آپارتمانش رو در رم بفروشه و برای زندگی نزد برادرش به امریکا برهکتاب شامل نامه های خداحافظیست که برای دختر عمویش روبرتا معشوقه سابقش لوکرزیا و همسرش پیروو تمامی دوستانش مینویسهدوستان جوزفه هر کدوم به دلیلی با رفتن و اقامت در امریکا مخالفت میکنند اما او برای رفتن اصرار داره ...در این نامه ها روابط دوستانه یا عاشقانه که بین این چند دوست ایجاد شده بود اتفاقات روزانه و حتی لحظه ای خیلی زیبا بیان شدههیچ شخصیت آرمانی و قهرمانی رو نمیبینیمآدم های کتاب همه مردم عادی هستند که احساساتشون رو صادقانه بیان میکننداز نا امیدی هاشون و اشتیاقاتشون صحبت میکنند.امیدوارم خوشتون بیاد
"Mi auguro e spero che, nelle vicende e nelle fisionomie delle persone che si scambiano queste lettere, possa riflettersi un poco della vita dei nostri giorni". Sono queste le parole con cui la Ginzburg descrive questo romanzo. "La città e la casa" è un romanzo epistolare in cui le lettere indirizzate ai diversi destinatari acquistano nuovo valore e nuova linfa attraverso chi le scrive, le vive, le racconta. Le lettere che compongono questo epistolario sono lettere di speranza, di amore, di sogni, insomma lettere di vita, di una vita in cui ognuno di noi riflette sè stesso, in cui ognuno di noi può ritrovarsi e rivelarsi per comprendersi un po' di più.
What do You think about The City And The House (1989)?
Houses,Cities,Children...none gives happiness to the characters of this book. they think changing the city,changing their house or even having children will bring them happiness. they all want change and they are also brave and they go for it...but the problem remains cause they are still the same. they themselves have not changed. change is difficult and it`s not for everyone.a lot happens for everyone but in the end the houses and the memories are what that remains. the very last lines of the book belongs to a memory.it`s sad that they are not happy, it`s sad that they leave everything behind and so little they gain in their new life.
—Sogol
I really enjoyed its letter form,but I couldn`t make much connection with the characters of the book.
—Farnaz
